Zagrożenia

MUTANCI

POWIERZCHNIA

GATUNEK: Bibliotekarz
CHARAKTERYSTYKA:  Postawa humanoidalna, ogromna sylwetka przypominająca goryla z ogólnego wyglądu i postury. Mają jednak dłuższe i dużo cieńsze kończyny górne z dłońmi o trzech palcach, gdzie dwa są dłuższe i zakończone szponami. Stopy mają formę zbliżoną do litery V, duże palce zakończone są pazurami. Gładka skóra jest ciemna, zbliżona kolorem do połączenia brudnoszarego z niebieskim. Oczy przypominają ludzkie, z widocznymi źrenicami i tęczówkami, posiadają powieki. Co ciekawe, Bibliotekarze mają tylko jedną, górną wargę – rozciągniętą, połączoną z nosem. Nie ma osłony kryjącej wystające z żuchwy ostre, trójkątne zęby. Wyrażając agresję, unoszą górną wargę pokazując w ten sposób pełne uzębienie.
Mimo swoich dużych rozmiarów, stwory są bardzo zwinne i zdolne do wysokich skoków. Terytorialne i inteligentne, starają się zmierzyć ze wszystkim, co wydaje się być zagrożeniem. Istnieją podejrzenia, że Bibliotekarze powstali w wyniku mutacji człowieka z gorylem. Biorąc pod uwagę obecność ZOO w Moskwie i radiację, hipoteza wydaje się słuszna.
WYSTĘPOWANIE: Wiąże się z bezpośrednią nazwą mutantów – dotychczas zaobserwowano je jedynie w bibliotece.
STATUS: Bardzo niebezpieczne.



GATUNEK: Pterodaktyl
CHARAKTERYSTYKA: Szara, owłosiona skóra. Wielkie, błoniaste skrzydła, które pozwalają na wysokie loty i szybkie pikowanie. Masywne, silne szczęki. Budząca strach paszcza kryje ogromne, ostre zęby. Ostre pazury z chwytnymi palcami, które układają się w literę V. Są tylko dwa.  Poruszają się na czterech łapach. Niesamowicie silne.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Wysokie miejsca, gniazda na ziemi (wyjście ze stacji WOGN).
STATUS: Bardzo niebezpieczni.



GATUNEK: Czarni (homo novus)
CHARAKTERYSTYKA: Postawa humanoidalna, długie i wąskie kończyny, dłonie sięgające poniżej kolan zakończone pięcioma długimi palcami z widocznym kciukiem, brak pazurów.
Duże, ustawione pod katem oczy z powiekami, wyraźnie widoczne tęczówki i źrenice (prawdopodobnie bardzo dobrze widzą w ciemności). Gruba, czarna skóra, zapewniająca  ochronę przed urazami fizycznymi.
Niezwykle odporne na promieniowanie i niskie temperatury.
Fizycznie wyglądają na słabsze i mizerniejsze od innych mutantów, lecz w ich wypadku brak szponów, kłów i mała masa mięśniowa zrekompensowane są niezwykle rozwiniętą siłą psychiczną i telepatią. Czarni nie tylko porozumiewają się ze sobą w ten sposób (nie są zdolni do komunikacji werbalnej), ale również potrafią wywierać wpływ i kontrolę nad innymi mutantami, sprawić by ich nie atakowały, a także obezwładnić je, w ten sposób zdobywając pożywienie.
Pomimo fizycznych różnic, są ściśle związani z ludźmi, są krokiem do przodu w
ewolucji człowieka, przystosowani do nowych warunków życia. Osiągają wysokość od dwóch do trzech metrów.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Ogród Botaniczny. Uwaga! Schodzą do Metra przez otwartą zaporę!
STATUS: Bardzo niebezpieczni. Zagrożenie psychiczne.



GATUNEK:  Behemot Stadny (enoch grex) 
CHARAKTERYSTYKA: Duża, ogromna stadna istota humanoidalna,  nigdy nie poruszająca się samotnie. Osiągają od około dwóch i pół do trzech metrów wysokości i charakterystycznym u nich jest niemal całkowity zanik szyi – wielka okrągła głowa wydaje się od razu wtapiać w potężny,  masywny tułów. Mają bezszelestny, szybki chód. Kolejną cechą przypisaną temu gatunkowi jest poruszanie się zarówno na czterech, jak i dwóch kończynach. Zazwyczaj przemieszczają się na czterech, ale w wypadku odpoczynku, węszenia lub wypatrywania zdobyczy stoi na tylnych łapach. Są bardzo inteligentnymi istotami i polując, najpierw obserwują i próbują otoczyć ofiarę, nim zaczną pościg. Podczas takiej akcji niewiadomo skąd ciągle przybywa ich więcej, i więcej, i więcej… Wyczulone na ruchy potencjalnej zdobyczy: kiedy nieszczęśnik zamierza zaatakować bądź uciec, następuje atak z każdej możliwej strony.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Cała Moskwa.
STATUS: Bardzo niebezpieczny.



GATUNEK: Pożeracz Rudawy (rufo devorantem)
CHARAKTERYSTYKA:  Samotnik szukający padliny za pomocą receptorów na języku. Nie ma oczu, a podłużna głowa zaopatrzona jest w mocne szczęki z trzema szeregami kłów. Jedyne źródła o jego istnieniu pochodzą od niektórych stalkerów. Biała, zmieniająca zabarwienie skóra, brak jakichkolwiek włosów czy sierści. Posiada tylko dwie przednie, umięśnione kończyny zakończone dwoma pazurami. Pomiędzy nimi a tułowiem jest błona łącząca. Tułów zwęża się stopniowo, przechodząc ogon dorastający dwóch i pół metra. Łącznie Pożeracz Rudawy osiąga w przybliżeniu pięć metrów długości.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Możliwe występowanie w całej Moskwie.

STATUS: Umiarkowanie niebezpieczny.

GATUNEK: Ślimak Budynkowy (aedificium cochlea)

CHARAKTERYSTYKA:  Sporych rozmiarów ślimak (od metra do półtora długości) będący efektem promieniowania radioaktywnego. Jego kolory nie wychodzą z granic brązu, szarości i ciemnej zieleni. Skorupę ocenia się na pięćdziesiąt centymetrów, zwykle w barwie ciemnego brązu, jest pokryta wypustkami i ma owalny kształt. Mutant upodobał sobie różne zakamarki budynków na powierzchni i zwykle nie rusza się z kryjówki. Przemieszcza się tylko w przypadku szukania nowego źródła pożywienia, za które robią mu drobne zwierzątka, rośliny i śmieci. Szlak, jakim się poruszał znaczy toksyczny szlam.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Byłe budynki mieszkalne.

STATUS: Niebezpieczny jedynie śluz.

METRO

GATUNEK: Upiór
CHARAKTERYSTYKA: Bardzo szybkie mutanty o szarej skórze. Poruszają się na czterech, szponiastych łapach z niesamowitą prędkością również do góry nogami, o ścianach tunelu i rurach. Posiadają fałdy skórne, na których potrafią szybować na znaczne odległości. Skoczne, bardzo zwinne, silne i żylaste. Ich pyski wyposażone są w bardzo ostre rzędy kłów, którymi w momencie mogą wyrwać kawał mięsa.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Powierzchnia, opuszczone stacje, boczne odnogi tuneli, wentylacja. Tak naprawdę mogą wyleźć z każdej dziury, szczególnie w południowych tunelach. Wielkie zagęszczenie w okolicy Sewastopolskiej.
STATUS: Niebezpieczny.



GATUNEK: Ścierwojad
CHARAKTERYSTYKA: Są całkowicie nieszkodliwymi padlinożercami, obawiają się ludzi. Podobne są jednocześnie do pająków i naczelnych. Sięgają człowiekowi ledwie do piersi. Mają długie, węzłowate kończyny i szarą, bezwłosą, zwisającą w fałdach skórę. Poruszają się szybko, lecz niezgrabnie. Niewiele widzą, ich oczy są mętne, ich słuch, wyostrzony przez olbrzymie  wciąż poruszające się małżowiny uszne jest jednak wyśmienity. Są całkowicie pozbawione agresji, żywią się również martwymi przedstawicielami swojego gatunku. Swoje gniazda zakładają pod ziemią, na stacjach, gdzie otwarte są zapory. Znoszą tam padlinę w wielkich ilościach, co powoduje, że obecność gniazda ścierwojadów czuć we wszystkich okolicznych tunelach.
MIEJSCE WYSTĘPOWANIA: Między innymi Nachimowski Prospekt. Opuszczone stacje z których jest wyjście na powierzchnię.

STATUS: Neutralne.

ANOMALIE

INNE

UWAGA! W trakcie gry możemy odkrywać nowe, nie opisane w książce mutanty i anomalie. Kto wie, co kryje się w pustych tunelach i na powierzchni? 

Opisy zostały częściowo zaczerpnięte z forum metro2033.pl oraz z książki.